Copyright © Tanja Tamina 2018 / 2019. All rights reserved.

Niets gaat dood. De werkelijkheid is een oneindige cyclus van ontstaan en vergaan. Dit maakt de grens tussen leven en dood diffuus. Het stoffelijke sterft niet, het is altijd in wording. In dit oneindige transformatie-proces zijn alle dingen gelijkwaardig. Alles heeft zijn plaats en zijn nut. Dit is de eenheid van alle dingen en tegelijkertijd de balans. De werkelijkheid is een stoffelijke symbiose.

De voortdurende beweging van ontstaan en vergaan, is het thema in mijn abstracte, vaak minimalistische, tekeningen. Hierin onderzoek ik de connectie tussen afkomst, verbondenheid en verlies, en het universele principe van wording. De tekeningen laten zich lezen als een kaart van het kosmische wordingsproces. Dit proces visualiseer ik als gestalt.

Niets gaat dood. De werkelijkheid is een oneindige cyclus van ontstaan en vergaan. Dit maakt de grens tussen leven en dood diffuus. Het stoffelijke sterft niet, het is altijd in wording. In dit oneindige transformatie-proces zijn alle dingen gelijkwaardig. Alles heeft zijn plaats en zijn nut. Dit is de eenheid van alle dingen en tegelijkertijd de balans. De werkelijkheid is een stoffelijke symbiose.

De voortdurende beweging van ontstaan en vergaan, is het thema in mijn abstracte, vaak minimalistische, tekeningen. Hierin onderzoek ik de connectie tussen afkomst, verbondenheid en verlies, en het universele principe van wording. De tekeningen laten zich lezen als een kaart van het kosmische wordingsproces. Dit proces visualiseer ik als gestalt.

Niets gaat dood. De werkelijkheid is een oneindige cyclus van ontstaan en vergaan. Dit maakt de grens tussen leven en dood diffuus. Het stoffelijke sterft niet, het is altijd in wording. In dit oneindige transformatie-proces zijn alle dingen gelijkwaardig. Alles heeft zijn plaats en zijn nut. Dit is de eenheid van alle dingen en tegelijkertijd de balans. De werkelijkheid is een stoffelijke symbiose.

De voortdurende beweging van ontstaan en vergaan, is het thema in mijn abstracte, vaak minimalistische, tekeningen. Hierin onderzoek ik de connectie tussen afkomst, verbondenheid en verlies, en het universele principe van wording. De tekeningen laten zich lezen als een kaart van het kosmische wordingsproces. Dit proces visualiseer ik als gestalt.

Niets gaat dood. De werkelijkheid is een oneindige cyclus van ontstaan en vergaan. Dit maakt de grens tussen leven en dood diffuus. Het stoffelijke sterft niet, het is altijd in wording. In dit oneindige transformatie-proces zijn alle dingen gelijkwaardig. Alles heeft zijn plaats en zijn nut. Dit is de eenheid van alle dingen en tegelijkertijd de balans. De werkelijkheid is een stoffelijke symbiose.

De voortdurende beweging van ontstaan en vergaan, is het thema in mijn abstracte, vaak minimalistische, tekeningen. Hierin onderzoek ik de connectie tussen afkomst, verbondenheid en verlies, en het universele principe van wording. De tekeningen laten zich lezen als een kaart van het kosmische wordingsproces. Dit proces visualiseer ik als gestalt.

Tanja Tamina

Copyright © Tanja Tamina 2018 / 2019. All rights reserved.

Tanja Tamina

home werk actueel info contact

(mobiele versie: swipe naar links om de gallerij te bekijken)

Deze tekst van Marcus Aurelius hangt normaal gesproken ingelijst in mijn atelier, maar voor deze expositie heb ik hem zonder lijst gefotografeerd. Ik heb de tekst ooit van mijn moeder gekregen, zij heeft de tekst ook omcirkeld. De tekst is belangrijk voor mij, omdat deze het hoofdthema van mijn werk verwoordt; de cyclus van ontstaan en vergaan. Als je de tekst leest, blijkt dat het juist bijzonder is dat ik deze van mijn moeder gekregen heb. De tekst luidt:

'Ik ben samengesteld uit iets van de oorzaak en uit iets van de materie [19]: maar geen van beide zullen in het niets verdwijnen, zoals zij ook niet uit het niets ontstaan zijn. Ieder deel van mij zal stellig, door een proces van verandering, opnieuw geordend worden tot een onderdeel van de kosmos, en dat deel zal opnieuw veranderen in een ander gedeelte van de kosmos en zo tot in het oneindige voort. Krachtens dit proces van verandering kwam ik ook zelf in het bestaan en ook zij die me hebben voortgebracht, en zo terug tot in het oneindige naar de andere kant. Want er is niets tegen om zo te spreken, zelfs niet als de kosmos in volmaakt afgepaste perioden geordend is.'

Marcus Aurelius V.13

Deze video is een combinatie van een beeld waar ik momenteel aan werk (krukje met bak) én een stukje uit een animatie die ik een jaar of vier geleden gemaakt heb. Deze animatie heb ik via een greenscreen in de bak gemonteerd. Een beeld dat nog iets moet worden én een schim uit het verleden vormen nu een duo in deze video.

Dit is een foto van Fien, één van mijn huidige atelierkonijnen. De dood van een ander konijn, Simon, heeft er in grote mate toe bijgedragen dat ik het thema vond van waaruit ik nog steeds werk; de cyclus van ontstaan en vergaan.

Dit is een tekening van het oerdier; het moederdier van alle dieren. Het concept oerdier, heb ik bedacht vanuit het idee dat alles een eenheid is en afkomstig uit dezelfde bron; materie. De tekening is gemaakt met pastelkrijt op papier, formaat ca. 30 x 40 cm. Ik heb dit getekend naar aanleiding van de dood van Simon. De vorm is gebaseerd op het lichaam van een slapend, inelkaar gedoken konijn.

Dit is een ei gemaakt van klei waaruit klei geboren wordt, gelegd op een klein, roze kussensloopje. Het ei-vlies aan de binnenkant is gemaakt van schilderstape, je ziet het zitten langs de randen van het gat. Het ei is 17 x 8 x 6 cm.

Dit is een gifje van een brandende kaars in een kaarsenhouder gemaakt van klei. Deze is geïnspireerd op de tekening van het oerdier. De vorm staat symbool voor de kosmos als geheel. Formaat 40 x 35 x 10 cm. Materiaal: klei, verf, vlekken van gedroogde aardewerkkrijtjes die ik zelf maak, en dus de kaars.

Dit is een samenstelling van gedroogde blokjes aardewerkklei (ongebakken), die gelegd zijn als een puzzel. Ik heb een paar honderd van dit soort blokjes in mijn atelier liggen. Ik gebruik ze om allerlei vormen te leggen, maar ik schrijf en teken ook met die blokjes, zoals op de kaarsenhouder op de vorige foto. Ik gebruik ze ook als krijtjes voor de schoolborden in mijn atelier. Hier maak ik schetsen en aantekeningen op.

Deze vorm is geïnspireerd op de (wal)noot, en is gemaakt van koud porselein met goudverf, gelegd op een stukje spiegel. Hij is circa 3 x 4 cm. Het is een terugkerend kenmerk van mijn werk dat alles bestaat uit losse delen die bij elkaar gelegd worden. De objecten kunnen op die manier telkens worden samengesteld tot nieuwe beelden, als een soort lego.

Dit is een doos met geverfde schijfjes klei, tegen elkaar aan gelegd. Ook dit is weer losdelig. Het formaat is circa 20 x 30 cm.